انا سخرنا الجبال معه یسبحن بالعشی
ما کوهها را با او مسخر کردیم تا خدا را شب وروز تسبیح و ستایش کنند
سوره مبارکه ص آیه 18
در جوار مسجد مقدس جمکران کوهی واقع شده به نام کوه دوبرادران"
در این کوه علاوه بر اینکه زیبایی خاصی به اطراف این مسجد مقدس داده نکته ای خارق العاده
به چشم می خورد که تا چند سال پیش توجه کسی رابه خود جلب نکرده بود..
در شبی از شبهای اعیاد نیمه شعبان یکی از عکاسان جوان شهرمان به نام آقای سلیمانی
عکسی را از این کوه تهیه میکند.
بعد از ظهور عکس متوجه نکته ای در این عکس میشود وآن اینکه در تصویراین کوه هنگامی
که تصویر را نود درجه چرخش بدهیم تصویر نیمرخ یک انسان دیده میشود که رو به آسمان در
حال ذکر گفتن میباشد.انسان بی اختیار به یاد آیه شریفه:
((انا سخرنا الجبال معه یسبحن بالعشی))
می افتد.
نکته دیگر اینکه تصویر فوق به رویت تعدای از علما من جمله حضرت آیت العظمی بهجت
وایشان این نکته را از نشانه های قدرت خداوند خواندند.
--------------------------------
در سفر بعدی به این مکان مقدس به این کوه بیشتر دقت کنید و از زیبایی قدرت خداوند لذت
ببرید.
"برگرفته از: صحیفه ی سجادیه"
"ترجمه: یحیی الدین مهدی الهی قمشه ای"
به نام خدای بخشنده ی مهربان ...
ستایش مخصوص خداست که شب تار را به قدرت کامله از جهان ببرد و روز روشن را از لطف و رحمت به جای آن بیاورد و روشنی روز پس از شب تار مرا فرا گرفت در حالی که منعم به نعمت اویم .
ای خدا چنان که مرا برای این روز باقی داشتی برای روزهای بسیار مثل این روز هم باقی بدار و درود بر پیغمبر محمد (ص) و آل او فرست و مرا در این روز و شبان و روزان دیگر مبتلا مگردان به غم و درد و اندوه به سبب ارتکاب افعال حرام و کسب گناهان و هر خیری که بر این روز و در این روز و بعد از این روز مقدر کرده ای مرا نصیب گردان و هر شری بر این روز و در این روز و بعد از این روز است از من رفع فرما . خدایا من به عهد ایمان و رشته ی اسلام به درگاه تو متوسلم و به حرمت و عظمت قرآن بر درگاه تو متکی و به مقام حضرت محمد (ص) نزد تو شفاعت می طلبم . پس بار خدایا کاری که به بر آمدن حاجتم امیدوارم کند مرا بیاموز ، ای مهربان ترین مهربانان .
با خدایا در این روز (دوشنبه) دو چیز بر من مقدر فرما که جز کرم تو گنجایش آن ندارد و جز نعمتهای بی پایان تو طاقت آن نیارد : نخست آنکه سلامتی بخش که بر طاعت و اطاعتت توانا باشم . دیگر به عبادتی موفقم کن که به آن مستحق ثواب عظیم تو شوم . دیگر حالیا رزق وسیع از طریق حلال نصیبم فرما . مرا در مواضع بیمناک به امان خود ایمن گردان و مرا از حوادث پر غم و اندوه عالم در پناه خود آور و درود بر محمد (ص) و آل او فرست و توسل مرا به آن بزرگوار شفیع من قرار ده و سودمند برای آخرتم گردان زیرا تنها توئی که مهربانترین مهربانان عالمی ...
یا صاحب الزمان ادرکنا
به مردم بگو به این مکان (مسجد مقدَس جمکران) رغبت کنند و آنرا عزیز دارند·
شیخ حسن بن مثله جمکرانى میگوید: من شب سه شنبه، 17 ماه مبارک رمضان سال 373 هجرى قمرى در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه جماعتى از مردم به در خانه من آمدند و مرا از خواب بیدار کردند و گفتند:
برخیز و مولاى خود حضرت مهدى علیه السلام را اجابت کن که تو را طلب نموده است·
آنها مرا به محلى که اکنون مسجد جمکران است آوردند، چون نیک نگاه کردم، تختى دیدم که فرشى نیکو بر آن تخت گسترده شده و جوانى سى ساله بر آن تخت، تکیه بر بالش کرده و پیرمردى هم نزد او نشسته است، آن پیر، حضرت خضر علیه السلام بود که مرا امر به نشستن نمود، حضرت مهدى علیه السلام مرا به نام خودم خواند و فرمود:
برو به حسن مسلم (که در این زمین کشاورزى مىکند) بگو: این زمین شریفى است و حق تعالى آن را از زمین هاى دیگر برگزیده است، و دیگر نباید در آن کشاورزى کند·
عرض کردم: یا سیدى و مولاى! لازم است که من دلیل و نشانه اى داشته باشم و گرنه مردم حرف مرا قبول نمىکنند، آقا فرمود:
تو برو و آن رسالت را انجام بده، ما نشانه هایى براى آن قرار مىدهیم، و همچنین نزد سید ابوالحسن (یکى از علماى قم ) برو و به او بگو: حسن مسلم را احضار کند و سود چند ساله را که از زمین به دست آورده است، وصول کند و با آن پول در این زمین مسجدى بنا نماید·
به مردم بگو: به این مکان رغبت کنند و آنرا عزیز دارند و چهار رکعت نماز در آن گذارند·
دو رکعت اول:
به نیت نماز تحت مسجد است، در هر رکعت آن یک حمد و هفت بار (قل هوالله احد) خوانده مىشود و در حالت رکوع و سجود هم هفت مرتبه ذکر را تکرار کنند·
دو رکعت دوم:
به نیت نماز امام زمان علیه السلام خوانده مىشود، بد ین صورت که سوره حمد را شروع کرده و آیه (ایاک نعبد و ایاک نستعین) صد مرتبه تکرار مىشود و بعد از آن، بقیه سوره حمد خوانده مىشود، و سپس سوره (قل هو الله احد) را فقط یک بار خوانده و به رکوع رفته و ذکر (سبحان ربى العظیم و بحمده) هفت مرتبه، پشت سر هم تکرار مىشود·
و سپس به سجود رفته و ذکر (سبحان ربى الاعلى و بحمده) نیز هفت مرتبه، پشت سر هم تکرار مىشود·
رکعت دوم را نیز به همین ترتیب خوانده، چون نماز به پایان برسد و سلام داده شود، یک بار گفته مىشود (لا اله الا الله) و به دنبال آن تسبیحات حضرت زهرا علیها السلام خوانده شود وبعد از آن به سجده رفته و صد بار بگویند: (اللهم صل على محمد و آل محمد)·
آنگاه امام علیه السلام فرمودند: هر که این دو رکعت نماز را در این مکان (مسجد مقدس جمکران) بخواند مانند آن است که دو رکعت نماز در کعبه خوانده باشد·
چون به راه افتاد م، چند قدمى هنوز نرفته بودم که دوباره مرا باز خواندند و فرمودند:
بزى در گله جعفر کاشانى است، آنرا خریدارى کن و بدین مکان آور و آنرا بکش و بین بیماران انقاق کن، هر بیمار و مریضى که از گوشت آن بخورد، حق تعالى او را شفا دهد·
حسن بن مثله جمکرانى مىگوید: من به خانه بازگشتم و تمام شب را در اند یشه بودم، تا اینکه نماز صبح را خوانده و به سراغ على المنذ ر رفتم و ماجراى شب گذشته را براى او نقل کردم و با او به همان مکان شب گذشته رفتیم، و در آنجا زنجیرهایى را دیدیم که طبق فرموده امام علیه السلام حدود بناى مسجد را نشان مىداد·
سپس به قم نزد سید ابوالحسن رضا رفتیم و چون به در خانه او رسید یم، خادم او گفت: آیا تو از جمکران هستى؟ به او گفتم: بلى! خادم گفت: سید از سحر در انتظار تو است· آنگاه به درون خانه رفتیم و سید مرا گرامى داشت و گفت: اى حسن بن مثله من در خواب بودم که شخصى به من گفت:
حسن به مثله، از جمکران نزد تو مىآید، هر چه او گوید، تصدیق کن و به قول او اعتماد نما، که سخن او سخن ماست و قول او را رد نکن·
از هنگام بیدار شدن تا این ساعت منتظر تو بودم، آنگاه من ماجراى شب گذشته را براى وى تعریف کردم، سید بلافاصله فرمود تا اسب ها را زین نهادند و بیرون آوردند و سوار شدیم، چون به نزدیک روستاى جمکران رسید یم، گله جعفر کاشانی را دید یم، آن بز از پس همه گوسفندان مىآمد، چون به میان گله رفتم، همینکه بز مرا دید به طرف من دوید، جعفر سوگند یاد کرد که این بز در گله من نبوده و تاکنون آنرا ندیده بودم، به هر حال آن بز را به محل مسجد آورده و آن را ذبح کرده و هر بیمارى که گوشت آن تناول کرد، با عنایت خداوند تبارک و تعالى و حضرت بقیه الله ارواحنا فداه شفا یافت·
ابو الحسن رضا، حسن مسلم را احضار کرده و منافع زمین را از او گرفت و مسجد جمکران را ینا کرد و آن را با چوب پوشانید·
سپس زنجیرها و میخ ها را با خود به قم برد و در خانه خود گذاشت، هر بیمار و دردمندى که خود را به آن زنجیرها مىمالید، خداى تعالى او را شفاى عاجل مىفرمود، پس از فوت سید ابوالحسن، آن زنجیرها ناپدید شد و دیگر کسى آنها را ندید·
(تلخیص از کتاب نجم الثاقب، ص 383 تا 388)
کمی بیش از یک قرن پیش سایری اسکوفیلد آمریکایی تحت تأثیر نظرات «جان داربی» انگلیسی انجیلی نوشت که اکنون به «انجیل پایان جهان» مشهور است. این انجیل مبنای تئوری‌پردازان صهیونیسم مسیحی در باب آخرالزمان قرار گرفت.
بعضی از مطالبی که در سایت «شیطان‌پرستی» با استفاده از پیشگویی‌های انجیل پایان جهان آمده، به شرح زیر است:
ضد مسیح (Anti Christ)
او فرزند شیطان است، اما تا ظهور مسیح به صورت عادی در میان مردم زندگی میکند. فردی متمول با ظاهری آراسته، و اهل سوریه است. بین 30 تا 50 سال سن دارد. نماد او عدد 666 ـ سمبل شیطان ـ است. عضو برجستة اتحادیة اقتصادی اروپا، ای.ای.سی (EEC)، است و در اقتصاد و سیاست جهانی نقش مؤثری به دست می‌آورد.
پیش از فاش کردن چهرة واقعی‌اش مدتی در یکی از کشورهای مصر، سوریه، عراق، ایران یا یونان حکومت خواهد کرد. اقتصاد جهانی را به انحصار خویش در می‌آورد، و به قدری محبوب میشود که بعضی او را مسیح خواهند پنداشت.
ضد مسیح (دجال) برای مخالفت با مسیح آماده میشود. و در آینده‌ای نزدیک خروج میکند. زمان خروج او دقیق و مشخص است. با ظاهری شیطانی (دیو صورت یا اژدها مانند) از میان دریاها بیرون می‌آید، بر اسراییل (فلسطین) مسلط میشود. و در اورشلیم ادعای خدایی خواهد کرد. او شیطان را می‌پرستد. و جواهرات گران قیمت نثارش میکند. پذیرش حکومت ضد مسیح از طرف اسراییل و دیگر ملت‌ها که ترس از عاقبت خود در کنار گذاشته و به دنبال خوشی و شادی هستند، برابر است با شروع مصائب مردم زمین. مردم در عذاب خواهند بود، زیرا حکومت او را پذیرفته و بت‌ها و شیطان را می‌پرستند.
دو نماینده از سوی خداوند
گواهانی بر ظهور مسیح که آمدنش را نوید می‌دهند و آغاز جنگی بزرگ را به مردم اخطار میکنند از مال‌اندوزی، بت و شیطان‌پرستی بر حذر می‌دارند و به پرستش خدای یکتا دعوت میکنند تا عقل و خرد را جای عصیان و سرکشی بنشانند.
آنها قلب پدران را بر روی فرزندان و قلب فرزندان را بر روی پدرانشان می‌گشایند. و مردم را برای ظهور مسیح آماده میکنند. آنها ثابت میکنند که ضد مسیح هیچ قدرتی ندارد. و خدای دروغین است.
و عاقبت پس از 1260 روز کشته می‌شوند. آنها باز از مرگ متولد می‌شوند. و به سوی بهشت پرواز میکنند.
دوران بدبختی‌های بزرگ
حکومت ضد مسیح 7 سال به طول می‌انجامد نیمة دوم این هفت سال «دوران بدبختی‌های بزرگ» نام گرفته است.
و نفرت و فلاکت جهان را پر میکند. در این دوران ایران، روسیه و سایر کشورها به اسراییل حمله میکنند.
در این جنگ یک چهارم مردم جهان نابود می‌شوند. و سپس مسیح ظهور میکند. نشانه‌های ظهورش همچون صاعقه، طوفان، زلزله و آتشفشان در زمین و آسمان آشکار میشود. وقتی زمین می‌لرزد، آسمان می‌غرد، و کوهها از هم می‌گسلند، مردم مایملک خود را ترک کرده با وحشت در پی مأمنی خواهند بود.
جنگ نهایی آرمگدون و پایان بدبختی
مسیح و قدیسانش با نیروی شگرف از آسمان فرود می‌آیند. و ضد مسیح و پیامبر دروغین را در دریایی از آتش نابود میکنند. دشمنان خدا تسلیم می‌شوند. بسیاری از جمعیت جهان کشته می‌شوند و عدة قلیلی باقی می‌مانند. پرندگان اجساد مردگان را می‌خورند آسمان می‌بارد، و زمین از بدی‌ها پاک میشود.
فرشته‌ای از بهشت به زمین می‌آید تا شیطان را به زنجیر کشد و شیطان به مدت هزار سال اسیر خواهد بود. و این هزارة صلح است که قانون خداوند اجرا میشود. و پادشاهی‌های زمین در اختیار مسیح قرار می‌گیرد.
شمارش معکوس برای آخرالزمان (آپوکالیپس)
براساس زمان‌بندی پروژة «پایان جهان» که از سال 2000 آغاز گشته و ما در میانة آن قرار داریم صهیونیست‌ها تلاش میکنند تا پیش از سال 2007 سرزمین‌های دیگر میان «بابل» و اسراییل یعنی «سوریة کنونی» را تسخیر کنند. آنها باید بتوانند در سال 2007 مسجدالاقصی و«قبة‌الصخرة» را تخریب و «معبد بزرگ یهود» را در محل آن بنا کنند. تا جنگ آرمگدون وارد مرحلة پایانی شود.
آنچنان که در سایت‌هایشان اعلام کرده‌اند، قطعات پیش ساختة معبد بزرگ مدت‌هاست آماده شده تا در سریع‌ترین زمان به جای مسجدالاقصی نصب شود.
صهیونیست‌ها همچنین موفق شده‌اند گوسالة سرخ‌مویی را به عنوان سمبل قوم یهود پرورش دهند که قرار است در معبد بزرگ قربانی کنند تا ظهور دولت بزرگ یهود در جهان رسمیت پیدا کند.
اکنون زمان چنان فشرده است که هیچ کس اجازه ندارد فرصت‌های خود را برای یکسره شدن کار جهان از دست دهد.
بیش از هرجا دولت بوش محلی است که همة صیونیزم مسیحی با همة صهیونیزم یهودی دست داده است تا آپوکالیپس یا پروژة آخرالزمان به سرانجام رسد: در نبردی خونین اهل جمعه (امت محمّد(ص)) و اهل شنبه (امت موسی(ع)) یکدیگر را نابود کنند تا جهان به دست اهل یکشنبه (امت عیسی(ع)) که به زعم صهیونیزم مسیحی مؤمنان اهل نجات محسوب می‌شوند، افتد.
نکتة پایانی
در پیشگویی‌های صهیونیزم مسیحی حقیقت به ظرافت تحریف شده است. خاصه وقتی با ادبیات آخرالزمانی اسلامی و شیعی مقایسه شود، آشکارتر میشود. از این‌رو مطالعة تطبیقی آموزه‌‌های پایان جهان در حوزة ادیان و فرق مذهبی و نقد و تحلیل هریک ضروری می‌نماید. که ورود به آن فرصتی دیگر می‌طلبد.
اما آنچه در این مختصر قابل ذکر است اینکه دوست و دشمن تقریبا به یک اندازه از منجی سخن می‌گویند. و حرف «موعود» کاملاً بر سر زبان‌ها افتاده است. و آنچه به تازگی گفته میشود، نزدیکی ظهور است. زمانی بسیار نزدیک. توجه به وضع جهان علاوه بر علایم سنتی ظهور منجی که در متون دینی آمده، نشانه‌های مدرن ظهور را مشخص میکند که بزرگ‌ترین آنها «امکان جهانی شدن» اقوام و ملل و کم رنگ شدن مرزهای سیاسی کشورها به لحاظ رواج تکنولوژی ارتباطات در کل عالم است که به عنوان بستر حکومت جهانی منجی ارزیابی میشود.
دیگری «سازماندهی جهانی ظلم» و تک قطبی شدن جهان به دست اشرار عالم است که در زمانة ما اتفاق افتاده و بدیهی است «عدلی جهانی» باید تا آنرا جبران نماید.
و این بار صهیونیم مسیحی در جاری شدن امر خداوندی اصرار و تعجیل دارد شاید با مسامحه بتوان گفت:
اگر دعای مظلومین تاکنون سبب ظهور منجی نشده است، باشد که از این پس زیاده‌خواهی‌های ظالمان ظهور موعود را جلو اندازد.
پس شایسته است منتظران به هوش باشند حداقل به هوشیاری دشمن. چه، صهیونیست‌های مسیحی می‌دانند که متقین وارث جهان خواهند بود. از این رو تمام امت‌ها به ویژه امت محمد(ص) را به انواع فسادها و رذایل مبتلی کرده‌اند. و خود ظاهراً راه تهذیب و تنزیه پیش گرفته‌اند تا در کار عاقبت جهان جزو برگزیدگان باشند.
جدیت آنها در دشمنی همان قدر عجیب و عبرت‌آموز است که غفلت بزرگ امت‌های پیامبران و حتی شیعیان که از این بی‌خبری و ناهوشیاری بی‌نصیب نیستند.
این اشعار در کتاب تباشیر المحرورین از محی‌الدین ابن عبری (قرن هفتم) نقل شده است:
إذ إتّحد الیهود مع النّصاری
هنگامی که یهود و نصارا متحد شدند
و طاروا بالحدید علی البروج
بر بالا پرواز کردند با آهن‌ها (هواپیماها)؛
و الضحی المسجد الاقصی اسیرا
و مسجدالاقصی گرفتار شد؛
و صارا الحکم مع ذات الفروج
و زنها حاکم شدند؛
و نار فی الخلیج لها سعیر
آتشی در خلیج شعله‌ور میشود؛
و حکم بالحجاز مع العلوج
و پادشاهی در حجاز با مردان پست میشود؛
و فی الحرب الکواکب سوف تفنی
در جنگ ستارگان زود فانی می‌شوند
عوا صمهم مع زیت الخلیج
پایتخت آنها با روغن خلیج (نفت) فانی میشود؛
و یاجوج و ماجوج تفانوا
یاجوج و مأجوج فنا (کشته) می‌شوند؛
و صاحوا یا بحارالدم هیجی
فریاد می‌زنند ای دریاهای خون به هیجان درآیید؛
و قل لاعور الدجال هیاء
بگو ای دجال لوچ آماده باش؛
فقدان الاوان الی الخروج
وقت خروجت نزدیک شده
سیدمحمدرضا میرمحمد
ماهنامه موعود شماره 56
|
بر اساس کرامت ثبت شده در دفتر ثبت کرامات مسجد مقدس جمکران شناسنامه کرامت موضوع کرامت: شفاى کامل روحى منبع کرامت: دفتر ثبت کرامات و خاطرات مسجد مقدّس جمکران، شماره 107 مشخصات: برادر ا - م، چهل ساله، افسر جانباز نیروى انتظامى، لیسانس، ساکن قم زمان کرامت: 10/4/76 مکان کرامت: مسجد مقدّس جمکران تاریخ ثبت کرامت: 1378 اسناد و مدارک: چهار برگه استراحت پزشکى از طرف اداره کل بهدارى ناجا، گزارشات بیمارى از شوراى روانپزشکان ناجا و آزمایشان مختلف. زیر نظر پزشکان متخصص: مظاهرى، جهانى، کیهانى، دلیر، امامى، روح الهى، قاضى، واحد، عدل پرور، هاشمى، شجاعالدین، حیاتى، دانشخواه، معدنى پور، پیامى، توسل، حشنانى. اظهار نظر پزشکى: معاینه شد و ایشان قادر به خدمت کامل مىباشند. خلاصه کرامت به نقل از شفا یافته: اینجانب مدت 92ماه سابقه در جبهه و مجروح بودن و موج گرفتگى در تاریخ 16/10/75براى معالجه به شوراى عالى ناجا مراجعه کردم و تشخیص دادند از نظر روحى افسردگى شدید دارم که در مدت درمان از خدمت معاف بودم که بعد از ردّ کردن پزشکان و مأیوس شدن از درمان به امام زمان علیهالسلام متوسل شدم و در صحن مقدس مسجد جمکران خواب حضرت را دیدم که بعد از این جریان و عنایت حضرت صاحب الزمان شفاى کامل پیدا کردم و به ادامه تحصیل و کار مشغول شدم. شرح واقعه از زبان شفا یافته: اینجانب سرگرد نیروى انتظامى و جانباز جنگ تحمیلى مىباشم که مدّت 92ماه سابقه حضور در جبهههاى حقّ علیه باطل دارم و بارها مجروح شدم، ولى سعادت شهادت را نیافتم. بر اثر جراحات و موج گرفتگى دوران جنگ، گاهى از نظر روحى دچار افسردگى مىشدم و حالت روانى پیدا مىکردم. در تاریخ16/10/75 طبق دستور اعضاء شورایعالى پزشکى اداره کل بهدارى نیروى انتظامى به خاطر پسیکونوروز شدید )افسردگى شدید( و سابقه اسارت و PTD و مجروحیّت و شیمیایى، مدّت چهار ماه به بنده استراحت پزشکى دادند. ولى پس از مدّتها درمان و معالجه، پزشکان قم و شورایعالى تهران برایم عدم پاسخ به درمان تجویز نمودند و جوابم کردند. با مأیوس شدن از همه جا، تنها پناه و دواى دردم را توسل به امام زمان علیهالسلام دیدم و نذر کردم؛ دو ماه با پاى پیاده از جاده قدیم جمکران محضر مبارک آقا امام زمان علیهالسلام برسم. یک روز که طبق نذرم به مسجد آمده بودم، بعد از دعا و نماز و گریه و درخواست شفا از حضرت، در صحن مسجد خوابم برد، در خواب دیدم در محلی هستم و سیدی که در بیداری او را می شناختم در آنجا حضور دارد و بسیار مودب در کنار فرد دیکر نشسته بود، فهمیدم آن بزرگوار از ایشان مقامشان بالاتر است، یک مرتبه آن آقا رو به من کرد و مرا به نام صدا زد و حالم را پرسید و فرمودند: سید احمد چه مىخواهید؟ و تکرار فرمودند: چى مىگى بابا؟ از آنجایی که آن سید نزد آن آقا مؤدب نشسته بودند، در عالم خواب فهمیدم که ایشان آقا امام زمان علیهالسلام است. با گریه و اشک و آه، دامن آقا را گرفتم و ماجراى ناراحتىهاى روحى و جسمى، سوزش و خارش داخل مغزم، گیجى و سر در گمى و پریشانى، حواسپرتى، موجگرفتگى منجر به یک نوع دیوانگى، و از خود بیخود شدن خود را، تعریف کردم و به شدّت گریه مىکردم و مىگفتم: آقا مگر ما صاحب نداریم؟ پس چرا خوب نمىشوم و تمام دکترها جوابم کرده‌اند، حتى دیگر قادر به خدمت هم نمىباشم و اصلا پزشکان معالجم صلاح نمىدانند که من خدمت کنم، چون جنون آنى به من دست مىدهد و به هیچ وجه نمىتوانم حتى درس بخوانم، صداى سوت مىشنوم، نمىتوانم بخوابم و آسایش ندارم. آقا با ملاطفت خاصّى، دستى روى سرم کشیدند و گفتند: "آقا احمد خوب شدى، بابا برو سر کارت!" از خواب بیدار شدم، دیدم آنقدر گریه کردهام که تمام صورتم و زمین خیس شده است. با همان حال به منزل برگشتم. مجددا همین صحنه را مفصّلتر در منزل خواب دیدم. فرداى آن روز به بیمارستان مراجعه کردم، پزشکان معالجم پس از انجام انواع آزمایشها نوشتند: "آقاى فلانى از نظر قلبى معاینه شد و معاینه و نوار قلب ایشان سالم است و قادر به خدمت کامل مىباشند". همچنین شوراى روان پزشکان اعلام کردند: "نامبرده مورد معاینه مجدد قرار گرفت. نظریه شوراى مورخ 13/5/76 مبنى بر انجام خدمت عادى، مورد تأیید است". نتیجه آزمایشات باعث تعجّب تمام پزشکان شده بود و همه به من تبریک مىگفتند و با گریه مرا به خدمت تشویق و بدرقه نمودند. از آن تاریخ به بعد سخت مشغول کار هستم و دیگر هیچگونه احساس ناراحتى ندارم، بلکه تا کنون چندین دوره کامپیوتر و دروس دیگر را پشت سر گذاشتهام. مهبط انبیا بود مسجد جمکران قم معبد اولیا بود مسجد جمکران قم بهر دواى دردها، خاصه گرفتن شفا قبله گه دعا بود مسجد جمکران قم |
ای صاحب الزمان مهدی زهرا عجله الله تعالی فرجه الشریف
الا ای گوهر یکدانه برگرد
تمنای دل دیوانه برگرد
اگر چه خانه ام تنگ است، ای یار
کرم بنما به سوی خانه برگرد
غریبی کردنت با ما روا نیست
مشو با بی کسان بیگانه برگرد
بیا تا دین ما باقیست ساقی
برای رونق میخانه برگرد
سراغ شهر را از چشم ما گیر
به حق تربت پروانه برگرد
برای هل اتی بودن ما
سفر کرده از این کاشانه برگرد
